başlarız hayata ağlayarak..
ne zaman gülersek herkes güler en başta..
insanlar biz mutlu oldukça mutlu olur..
sonra neden bozulur yaşantımız..
neden biz güldüğümüzde birileri üzülür..
oyunlarla sürer hayatımız..
biz ağlarken neden birisi bizi avutmaz..
neden kimse sebeplerimizi önceden bilemez..
sadece büyüdük,yaşlandık mı diyebiliriz..
hepimiz bir şekilde anne sevigisi görmedik mi?
hepimiz bir şekilde çocuk olmadık mı?
öğrenemedik mi yani..
güldürmeyi..
iyilik yapmayı..
dürüst olmayı..
yada sadece yaşamayı...
ne zaman gülersek herkes güler en başta..
insanlar biz mutlu oldukça mutlu olur..
sonra neden bozulur yaşantımız..
neden biz güldüğümüzde birileri üzülür..
oyunlarla sürer hayatımız..
biz ağlarken neden birisi bizi avutmaz..
neden kimse sebeplerimizi önceden bilemez..
sadece büyüdük,yaşlandık mı diyebiliriz..
hepimiz bir şekilde anne sevigisi görmedik mi?
hepimiz bir şekilde çocuk olmadık mı?
öğrenemedik mi yani..
güldürmeyi..
iyilik yapmayı..
dürüst olmayı..
yada sadece yaşamayı...
Oğuz Karabulut
7 ocak 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder