garip ince sesler duyuyorum
fısıltı gibi ama daha acı
birilerinin hayatı biterken
birileri nefes almaya başlıyor
şu dünyanın acı veren havasını
ciğerlerine dolduruyor derin derin
ardından nedense ağlıyor o bebek
acıların mı farkına varıyor
yoksa şimdiden terkettiği yeri mi özlüyor
önceden ağlamanın bir anlamı vardı
açım, ilgi istiyorum demekti..
şimdi ağlayınca neden kimse bakamıyor yüzüme
neden silmiyor kimse bu gözyaşlarını
belki göremiyorlar
içime akanları
söylüyorum arada birkaç yanık türkü
umutsuz olduğunda ne söylenir ki
sevmek istiyorum mu?
yoksa yeni bir terkediliş mi?
yaralı kuşlar bile bir gün uçar
ama peki ya benim kalbim..
iyileşir mi seni görünce
aslında sanmıyorum o bakış düzelmedikçe
evet..
gördüm o bakışı..
ince,keskin.. ve parçaladı yüreğimi..
uzun değil, kısaydı..
ardından belki gülümsedin..
fakat hissettim acıyı, içimde
o an kolumu kessen canım daha fazla acıyamazdı
oraya yıkılmadım belki ama
ruhum orada bi yerde kaldı..
Oğuz Karabulut
13 nisan 2009
