Bir başka bina yığınına gidip, Ankaranın kasvetli havasından bir nefes daha almak asla deniz kokusunun yerini tutamayacak. Akşam üzeri olduğunda "sahile gidiyorum" repliğini söylemek, denizin her dalgasında biraz rahatlamayı istedim hep."...öyle bir zamana denk geldim ki, huzurluydum..."
Hani dalga gelecek kıyıya çarpacak ve sonrasında geri dönecek. Her geri dönüşünde senden bir parça sıkıntıyı götürüp, her gelişinde huzur verecektir.
Yıllar sonra denize duyulan hasret, sevgili de çaresi aranan bi' duyguya dönüşüyor. Bir parça huzur için itleşiyor insan, ne olursa olsun bulmaya çabalıyor. Bense deniz koksun istedim sevdiğim, gözlerinde bir parça duygu olsun istedim hep.
İşte ben öyle bir zamana denk geldim ki, huzurluydum. Kimi kadınlar biraz olsun deniz kokuyordu.
Oğuz Karabulut
14 Kasım 2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder