Sevmek yetmiyormuş

ağlıyorum yine..
kendi başımayım tüm gece..
zaten gecelerin kaderi bu..
karanlıkların içinde yok aydınlık
imkansız aşkları yaşıyorum işte
imkansız... imkansız...
hayat akıp gidiyor gözyaşlarım gibi
içimdeki yanmayı anlatmak güçleşiyor
ellerim titriyor, hiç olmadığı kadar
seni düşünüyorum..
biten herşeyi düşünüyorum
delirmek üzereyim
cevabını bildiğim sorulara başka cevaplar arıyorum
üzgünlüğümü anlatmak
sana cehennemimi anlatmak gibi olur
dünyam dönüyor şuan dönmedolap gibi değil
içim bunalıyor.. galiba kusacağım..
çıkartamıyorum kursağımda kalan o kelimeleri
sesim çıkmıyor, ağzımı bile açamıyorum
çünkü kendi gözyaşlarımla boğulabilirim
heran ölebilirm
bitebilirim
ama ya kalbim
sıkışıyor işte.. sıkışıp kalıyor..
vücudum pes ediyor
çekiliyorum.. bırakıyorum dövüşü..
zaten ağzım gözüm dağılmış.. kalkamıyorum..
acı, keder, hüzün.. geç bunları içimdekini bil
eminim sende hissediyosun
biliyorsun..
geberiyorum şuracıkta
ve sen bunu biliyorsun
elden ne gelir aşkım?
sevmek yeter mi herşeye
yetmiyormuş işte, yetmiyor...

Oğuz Karabulut
21 mart 2009