Pusu

Çocukluktu belkide yeltenişim

İsmi belirsizlere gidişim

Çaresini aradım ya gidişlerin

Emekleyen bebekten farksızdım işte

Kızdım hep kendime, biraz da sana

İkna edemedim gözlerini bana

Simidi böler gibi böldüm ya aklımı

İllakilere boğdum ya kalbimi

Masumiyetini korumak içindi belki

Lakin gidenler dönecek miydi ki

İsli bakışlarındaki pusuya kanar gibi

Kanmaktan öte pusuya düşer gibi

Issızlaşıyordum gitgide

Zarı attıkça zorluyorduk belki de

Oğuz Karabulut

30 Ekim 2010